در ادامه مطلب

فسیل پنگوئن غول پیکری که در حدود 36 میلیون سال پیش بر روی زمین زندگی می کرده است در پرو کشف شد.

به گفته دانشمندان این کشف نشان می دهد پرهای تزئینی و رنگی از ابتدایی ترین دوران تکامل پنگوئنها وجود داشته است. بر اساس مطالعات انجام شده رنگ پرهای این جاندار خاکستری و قهوه ای متمایل به سرخ بوده و تفاوت زیادی با پرهای مشکی و "لباس فرم" مانند پنگونهای مدرن دارد.

قد این پنگوئن در حدود 1.5 متر بوده و وزن آن دو برابر وزن پنگوئنهای امپراطور، بزرگترین پنگوئنهایی که در حیات به سر می برند، بوده است. این پرنده با نام علمی "اینکایاکو پاراکاسنسیس" یا "پادشاه آبها" که در اواخر دوره زمین شناسی ائوسن در زمین پرسه می زده از منقاری بسیار بلندتر از منقار پنگوئنهای مدرن برخوردار بوده است.

فسیل این پنگوئن بزرگ در منطقه ای محافظت شده در پرو کشف شد و دانشمندان به دلیل شباهت این فسیل به شخصیت یکی از سریالهای تلویزیونی کلمبیایی، اسم مستعار "پدرو" را برایش انتخاب کردند. یکی از شگفتی های این کشف، وجود پرهایی بود که به خوبی حفظ شده بودند.

به گفته محققان دانشگاه تگزاس، قبل از یافتن این فسیل هیچ شاهد و مدرکی مبنی بر وجود پرها، رنگ آنها و پاهای خاص در پنگوئنهای باستانی وجود نداشت و کشف این فسیل اولین فرصت برای پافتن پاسخهایی برای این سئوالها بود. این فسیلها به خوبی نشان می دهند که ساختار کلی بدن این پنگوئنها در حدود میلیونها سال پیش شکل گرفته اند اما رنگ پرهای آنها به تازگی از قهوه ای متمایل به سرخ و خاکستری به سفید و سیاه تغییر پیدا کرده است.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافی، دانشمندان معتقدند این کشف در کنار کشفهای دیگری که به تازگی در همین منطقه از پرو صورت گرفته است، مدرکی دیگر بر تنوع زیستی بالا در میان گونه پنگوئنها در اواخر دوره ائوسین به شمار می رود.
منبع :مهر

شهر سویای اسپانیا براساس پروژه بزرگ انرژی خورشیدی اتحادیه اروپا تا سال 2013 تمام انرژی مورد نیاز خود را از نور خورشید تامین می کند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل ازخبرگزاری مهر، این پروژه از یک ماه قبل در منطقه "سن لوکار لا میور" در نزدیکی سویا آغاز شد که امروز (یکشنبه) فاز اول آن افتتاح شد.

در این پروژه عظیم اشعه های خورشید در بیش از 600 هزار پانل آینه ای هر یک با مساحت 120 متر مربع منعکس می شود. این انعکاس به برجی که در محدوده این پانل ها قرار دارد، منتقل شده و ذخیره می شود و در حال حاضر می تواند برق کافی برای 6 هزار خانه را تامین کند.

قرار است قسمت های دیگر این شهر خورشیدی به مدت 6 سال تا سال 2013 تکمیل شود. پس از تکمیل این پروژه، این شهر خورشیدی می تواند برق 180 هزار خانه و 600 هزار خانواده را بدون تولید آنهیدرید کربن و گازهای گلخانه ای تولید کند.

تکنولوژی استفاده شده در این پروژه که انعکاس نور خورشید در آینه است، نه تنها جدید نیست بلکه بسیار قدیمی است. در حقیقت نخستین بار ارشمیدوس این تکنیک را ارائه کرد. عملکرد برج هم شبیه برج هایی است که در تولید انرژی برق از طریق گاز، زغال سنگ یا انرژی هسته ای بکار می رود با این تفاوت که در این برج نور خورشید آب را گرم می کند و این آب گرم به کوره منتقل می شود. کوره همانند یک توربین عمل کرده و برق تولید می کند.

بر اساس گزارش روزنامه لا رپوبلیکا، برای ساخت این شهر خورشیدی 2/1 میلیارد یورو هزینه شده است. شرکت "آبنگوا" که مجری این پروژه است، ساخت یک برج دیگر را آغاز کرده است که توان تولید 11 مگاوات برق را در هر فعالیت دارد.

دانشمندان انگلیسی ثابت کردند ساده ترین شکل حیات بر روی زمین یعنی باکتری ها هم دماغ دارند و با کمک آن می توانند بوی آمونیاک موجود در فضا را احساس کنند.

دانشمندان دانشگاه نیوکسل انگلستان نشان دادند باکتری هایی که معمولا در خاک به وفور یافت می شوند می توانند بو بکشند و نسبت به آمونیاک موجود در هوا واکنش نشان دهند. در گذشته تصور می رفت چنین حس بویایی تنها ویژه شکل های پیچیده تری از حیات یعنی "اوکاریوتها" است.

طبق این یافته جدید، باکتری ها چهار حس از پنج حسی که انسانها از آن برخوردارند را در خود دارند. در عین حال چنین یافته ای می تواند در درک و کنترل زیست لایه هایی که باکتری ها به وجود می آورند، به دانشمندان کمک کند.

باکتری ها تا کنون توانایی های خود را در واکنش نشان دادن به نور مشابه حس بینایی و تغییرات ژنتیکی در زمان مواجه شدن با موادی خاص مشابه حس لامسه را به نمایش گذاشته اند.

با این همه میان واکنش نشان دادن ارگانیزمی نسبت به ماده ای شیمیایی که مستقیما با آن برخورد می کند و واکنشی که در برابر ماده شیمیایی معلق در هوا نشان داده می شود تفاوتهایی وجود دارد. به گفته محققان این تفاوت در مکانیزمی که احساس می کند و ماده ای که احساس را به وجود میاورد وجود دارد. در صورتی که تمامی ارگانیزمهای ساده از قبیل باکتری ها از چنین توانایی برخوردار باشند نشاندهنده این موضوع است که توانایی بویایی بسیار قدیمی تر زمانی که تصور می رود تکامل یافته است.

باکتریها به این شهرت دارند که از قدرت درک خود برای ردیابی مواد شیمیایی که نشان دهنده حضور دیگر باکتریها و رقیبان برای دستیابی به غذا است، استفاده می کنند. در برخی از موارد این موجودات می توانند مواد لزجی از خود تولید کنند که آنها را به یکدیگر چسبانده و زیست لایه به وجود می آید. چنین لایه هایی می توانند در موارد مختلفی از جمله کاشت تجهیزات پزشکی در بدن گرفته تا خطوط لوله های نفتی مشکل آفرین باشند اما رایج ترین آنها جرمی است که بر روی دندانهای انسان دیده می شود.

محققان با کشت دادن نوعی از باکتری ها به نام "بی.لیچنی فورمیس" در دو محیط غنی از مواد غذایی و خالی از مواد غذایی در نهایت شگفتی مشاهده کردند برخی از کشتهای ایزوله شده باکتری ها به صورت خود به خود با باکتری هایی که از نظر فیزیکی در نزدیکترین فاصله از باکتری هایی که در محیط غنی از مواد غذایی کشت داده شده بودند، آغاز به تولید زیست لایه کردند.

تنها توضیح ممکن برای این پدیده این است که باکتری ها توانسته اند آمونیاک تولید شده در محیط کشت غنی از مواد غذایی را بو کشیده و به این شکل تشکیل زیست لایه را آغاز کرده اند.

بر اساس گزارش بی بی سی، این یافته شگفت انگیز می تواند در درک تفاوت میان تک سلولی هایی مانند باکتری ها که از اندامهایی مشخص برخوردار نیستند و اوکاریوتها که جاندارانی از مخمرها گرفته تا انسانها را تشکیل می دهند، تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

دانشمندان با ميكروسكوپ اتمي صداي دروني حشرات را ضبط كردند.

گروهي از دانشمندان دانشگاه <<کلارکسون>> از ميکروسکوپ نيروي اتمي (AFM) براي ضبط صداهاي منتشر شده از درون بدن حشرات زنده اي همچون مگس، پشه و کفش دوزک بهره برده اند.
ميکروسکوپ نيروي اتمي يکي از ابزارهاي علمي بسيار مهمي است که منجر به ظهور نانو فناوري پيشرفته شده است.

حساسيت بسيار بالاي ميکروسکوپ نيروي اتمي اين امکان را براي کلارکسون و همکارانش به وجود آورده است که ارتعاشات زيرنانويي با دامنه بسيار ضعيف (کمتر از اندازه يک اتم) و فرکانس بسيار بالا (تا هزار هرتز يا هزار چرخه در هر ثانيه) را ضبط کنند.
کارهاي قبلي که روي حشرات انجام شده بود، تنها تا پنج هرتز را پوشش مي داد. اين صداها از طريق ايجاد تماس ميان روبشگر ميکروسکوپ نيروي اتمي با سطح بدن حشرات ضبط مي شوند.
مطالعه اين صداها مي تواند امکان کشف ويژگي ها و عملکردهاي زيستي ناشناخته حشرات را براي پژوهشگران ايجاد کند. سوکولوف اميدوار است اين اکتشافات در يافتن راه حلي براي مشکلات ناشي از آفات مفيد باشند.

دانشمندان دانشگاه پورتو ریکو برای اولین بار توانستند هویت بافنده تار عنکبوت عظیمی که در سال 2008 بر روی رودخانه ای در ماداگاسکار کشف شده بود را تعیین کنند.

این تار عنکبوت که از یکی از قدرتمندترین مواد بیولوژیکی جهان ساخته شده است، محصول گونه ای جدید از عنکبوتها به شمار می رود که عنکبوت درختی داروین نام دارد.

مطالعات جدید نشان می دهند عنکبوت درختی داروین قادر به ساختن عظیم ترین تارهای عنکبوت در جهان است که هیچ عنکبوت دیگری توانایی ساخت آن را ندارد. این تارهای کشف شده که گاه طولی برابر دو اتوبوس شهری دارند از جاذبه های توریستی این منطقه نیز به شمار می روند.

اما این تارهای عظیم و سازندگان آنها تا کنون ناشناخته باقی مانده بودند تا اینکه محققان دانشگاه پورتو ریکو آنها را دسته بندی کرده و قصد دارند گزارش مطالعات خود را در نشریه Arachnology منتشر کنند.

مطالعات نشان می دهند این گونه جدید تنها عنکبوت در جهان است که از توانایی ساخت تارهای عظیم برخوردار است، در حالی که گونه های دیگر شاید تنها قادر به ساخت کره های مرکزی-ساختارهای مارپیچی بزرگی در مرکز تارهای عنکبوت-بزرگتری باشند اما این نوع از شبکه های تار عنکبوت بزرگ ویژه عنکوبتهای درختی داروین است.



با وجود بزرگی و استحکام بالای این تارها که دو حاشیه رودخانه را مانند پلی به هم متصل می کنند، عنکبوت درختی داروین از این این ابزار تنها برای شکار جانداران کوچک، حشراتی مانند سنجاقکها و دیگر حشرات مشابه استفاده می کند، در حالی که دانشمندان انتظار داشتند شکار شدن پرندگان یا حداقل خفاشها را در چنین توری طبیعی بزرگی شاهد باشند.

بافندگان این شبکه های طبیعی معمولا عنکبوتهای ماده هستند. عنکبوتهای نر و جوان نیز بافت تار عنکبوت را به عهده دارند اما پس از ورود به سن بزرگسالی این رفتار را ترک کرده و تمامی انرژی خود را به جفت یابی اختصاص می دهند. این عنکبوتها از ظاهری برخوردارند که به راحتی می توانند خود را بر روی پوست درختان استتار کنند.



تارهای این عنکبوت از دو نوع رشته خاص تشکیل شده اند، تارهای کششی برای اتصال دادن و حفظ شبکه تار عنکبوت به درخت، و تارهای چسبنده که برای شکار قربانیان استفاده می شوند.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، زمانی که حشره ای در تار گیر می کند، برای نجات خود تقلا کرده و ارتعاشات ناشی از این تقلا عنکبوت را هشیار می کند. سپس عنکبوت قربانی خود را در پیله ای از تارها پیچیده و کنار می گذارد تا در زمان فراغت خود آن را بخورد.