گلواژه هایی کوتاه، با مفاهیمی زیبا از دکتر علی شریعتی

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند پرهایش سفید می ماند، ولی قلبش سیاه میشود. دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است

اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن! در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است

اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم می زنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم. این زندگی من است

دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه ای را بالا ببری

به سه چیز تکیه نکن، غرور، دروغ و عشق
آدم با غرور می تازد، با دروغ می بازد و با عشق می میرد

خواستن

وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند
وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است

وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است
وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است

وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم

امروز خيلي دلم گرفته واقعا چطور خدا دلش مياد بندشو اينقدر عذاب بده ديگه باورم شده خدا از يادش منو برده ديگه خسته شدم خسته از اين روزاي تکراري خسته از اين همه درد و عذاب خسته از شب هاي بيخوابي خسته از ديدن چشماي گريان مادرم...........

خدايا نزار بيشتر از اين بشکنم. ميگن کسي که دچار يه گرفتاري ميشه يا گناهي کرده که داره تاوانشو ميده و يا اينکه خدا دوستش داره و داره امتحانش ميکنه من که هر چي فکر ميکنم واقعا گناهي نکردم که تاوانش اين باشه در مورد اينکه دوستم داره اصلا برايم قابل قبول نيست.

خدايا کمکم کن دوباره طعم زندگي را بچشم نزار اشکهاي مادرم بي جواب بمونه معجزه اي که بهش ايمان دارم و هميشه منتظرش بودم را بهم نشون بده من هنوز خيلي جوانم خيلي ارزو دارم راضي نشو همه ارزوهامو با خودم به گور ببرم مگه من چي ازت ميخوام چيزي که خودت داده بودي را ازم گرفتي حالا ميخام دوباره بهم برگردوني

گم گشته ام و زندگی من را رها نمی کنــــــــــد
گلدسته های عاشقی دیگر صدا نمی کند
از بس که غم نشانده ام در کوچه های بی کسی
دیگر کسی ز عمق دل من را دعا نمی کند
با آنکه اشک داده ام به یاس های زندگی
با این همه صداقتم با من ندا نمی کـــــند
دیگر صدای عاشقی در کو چه ها نمی دمد
دیگر قطار زندگی با من صفا نمی کنــــــــد
دیگر حصار دردو غم افسرده کرده عشق را
دیگر کسی از روی عشق دردی دوا نمی کند
لیلا میان کوه غم تنها سفیر آرزوست
در کوره راه زندگی تو را رها نمی کنـــــــــد

اگر مرا دوست داری بهدرگاه خدا دعا کن که صبح از خواب برنخیزم

اگر روزی کسی از من بپرسدکه دیگر

قصدت از این زندگی چیست؟

به او گویم که چون میترسم از مرگ

مرا راهی بغیر از زندگی نیست

اگر زیستن را دوست میداشتم هنگام تولد گریه نمیکردم

به نام مادرم و تقدیم به او که افتاب مهرش در استانه

قلبم هرگز غروب نخواهد کرد

سلام نازنین مادرم دوباره نامه دارم

نمیره امید عشقت زیادم

گذاشتی عمرت را به پای دل من نرنجیدی تو از امروز و فردای من

تقدیم به کسی که تو این چهار سال شبها با من بی خوابی کشیده پا به پای من درد کشیده همیشه سعی کرده جلوم گریه نکنه ولی نتونسته و من هر روز میبینم شکستنشو برام چه ارزوهای که نداشت. یکم حالش خوب نیست براش دعا کنین حتی فکر نبودنش دیوانه کننده است تو این دنیایی به این بزرگی فقط اونو دارم خدایا تا من زنده ام ازم نگیر....امین

چقدر خسته ام از روزگار از هر روزم خسته ام از شکوه ها

از خاکیان بی وفا خسته از خویش خسته از این همه تنهایی

خسته ام از لبخند اجباری خسته ام از این روزگار پست

خدایا بدان روحم از همه دردها خسته است.

خدایـــــــــــــــــــــــــــــا چـــــــــــــــــــــــــــرا مـــــــــــــنـو نــمــیـبــریـــــــــــــــــــی . . .

خــســـــــتـــــه ام از ایـــــــــــــــــن دنـــــــــــیــــــــــا . . .

خـــــــــــســــــــــتــــــــــــه . . .