کاش می شد

وقتی کسی دیکته می گوید

دروغ را به جای چیز دیگری ننویسیم

کاش معلم ادبیات

می گفت صدبار از دروغ بنویسید

تا شکلش یادتان نرود

کاش معلم خط، روی تخته

دروغ را در اندازه های مختلفش می نوشت

و معلم نقاشی

دروغ را می کشید

و با یک قلم موی قلابی

آنقدر رنگ های بنفش و زرد به آن می زد

که تهوع بیاورد

کاش معلم طبیعی

دروغ را تشریح می کرد

دستش،سرش،شکمش

را می کشید

و می گفت که قلبش یک گلوله پرخار است

و خونش زهر مهلک

کاش معلم شیمی می گفت

دروغ با زمان رسوب نمی کند

و همیشه فرّار است

می گفت که اگر با آگاهی ترکیبش کنید

قلب را منفجر می کند

کاش معلم فیزیک

شدت جریان دروغ را در یک رابطه

اندازه می گرفت

و می گفت چه مقاومتی دروغ رامنفجر می کند

کاش معلم حساب با یک معادله هزار مجهولی

بالاخره دروغ را پیدا می کرد

و به ما می گفت شماره اش چند است

تا در ضرب و تقسیم ها دیگر اشتباه نکنیم

کاش معلم تاریخ می گفت

دروغ از کجا آمده

و نژادش از کدام لجن است

کاش می گفت

در سر راهش چقدر آبادی ویران شده

کاش معلم جغرافی جای دقیقش را

نشان می داد

کاش می شد روی نقشه لب ها و چشمها

چگونه پیدایش کنیم

کاش همه معلم ها

کمک می کردند تا ما بتوانیم

یک قدم دیگر برداریم