اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاکش

                                    از آن گناه که نفعی رسد بغیر چه باک

برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور

                                    که بی دریغ زند روزگار تیغ هلاک

به خاک پای تو ای سرو ناز پرور من

                                    که روز واقعه پا وا مگیرم از خاک

چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری

                                    به مذهب همه کفر طریقت است امساک   

مهندس فلکی راه دیر شش جهتی

                                   چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک

فریب دختر رز طرفه میزند ره عقل

                                   مبدا تا بقیامت خراب طارم تاک

به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی

                                   دعای اهل دلت باد مونس دل پاک