تقدیر چنین بود

دعا کن بمیرم

غریب این دیارم یه اشنا ندارم

زندگی یه بازیه کی از عمرش راضیه
ابر گریون دلم چشمهی خون دلم

نمی تونم دلم و راضی کنم
این دل دیوونه رو راضی به این بازی کنم

یه بهونه برای بودن و موندن ندارم
تو گلوم بغض غم هوای خوندن ندارم

همه جا سرد و سیاه رو لبام ناله و اه
سر من بی سایبون نگهم مونده به راه

دست من غمگین و سرد تو دلم یه گوله درد
نه بهاری نه گلی پاییز پاییز زرد

دلی که دلدار نداره با زندگی کار نداره
غریب این دیارم یه اشنا ندارم

سرم بی سایبون دلم یه پارچه خون
غم تو دلم نشسته بال و پرم شکسته

غریب این دیارم یه اشنا ندارم

خوشبختی را دیروز به حراج گذاشته بودند

ولی حیف که من زاده امروزم

خدایا جهنمت فرداست پس چرا من امروز می سوزم؟؟

خورشیدم و شهاب قبولم نمی کند

سیمرغم و عقاب قبولم نمی کند
عــــریان ترم ز شیشه و مطلوب سنگسار
این شهر، بی نقاب قبولم نمی کند
ای روح بی قرار چه با طالعت گذشت
عکسی شدم که قاب قبولم نمی کند
این چندمین شب است که بیدار مانده ام
آنگونه ام که خواب قبولم نمی کند
بیتاب از تو گفتنم و آخ که قرنهاست
آن لحظه های ناب قبولم نمی کند
گفتم که با خیال دلی خوش کنم ولی
با این عطش سراب قبولم نمی کند
بی سایه تر ز خویش حضوری ندیده ام
حق دارد آفتاب قبولم نمی کند

عمر من

تا دشت پرستاره اندیشه های گرم

تا مرز ناشناخته ی مرگ و زندگی

تا کوچه باغ خاطره های گریز پای

تا دشت یادها

هان ای عقاب عشق از اوج قله های مه آلود دوردستها

پرواز کن

پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من

مرا اینگونه باور کن

کمی تنها

کمی بی کس

کمی از یادها رفته

خدا هم ترک ما کرده

خدا دیگر کجا رفته؟

نمیدانم مرا ایا گناهی هست؟

که شاید هم به جرم ان

غریبی و جدایی هست

اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاکش

                                    از آن گناه که نفعی رسد بغیر چه باک

برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور

                                    که بی دریغ زند روزگار تیغ هلاک

به خاک پای تو ای سرو ناز پرور من

                                    که روز واقعه پا وا مگیرم از خاک

چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری

                                    به مذهب همه کفر طریقت است امساک   

مهندس فلکی راه دیر شش جهتی

                                   چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک

فریب دختر رز طرفه میزند ره عقل

                                   مبدا تا بقیامت خراب طارم تاک

به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی

                                   دعای اهل دلت باد مونس دل پاک        

سال جدید مبارک

SMS و یا Email برای فرستادن به همه Contact List و شماره تلفنهام رو ندارم و از اونجایی که اکثر کسائی که لازمه تبریک عید براشون بفرستم تقریبا این وبلاگ رو می خونن پس همینجا سال جدید رو بهتون تبریک میگم و امیدوارم که سال خوبی داشته باشید .
این چند روز به همراه خانواده، بدون اجازه بابا، رفته بودم یک جایی حوالی کرمان به نام سبزدشت و نزدیکی سدی با همین نام که بر روی کویر  هست یک چند روزی بودم . آب و هوای بسیار عالی و از همه مهمتر تا لنگ ظهر خوابیدن هایی که بعد که پا میشی بازم می خوای بخوابی خیلی حال میده این مدل آب و هوایی که خوابش آدم رو بگیره وشیره آدم رو بکشه

سال موش مبارک باد

ما باید بدانیم که عشق یک هنر است همانطور که زیستن یک هنر است