اونقدر مهربون و خوش اخلاق بودی که هیچ جنبده ای کوچکترین ناراحتی از تو به دل ندارد.و خوشا بحالت

که چه پاک و معصوم رفتی.همیشه در هر محفلی که حاضر بودی خنده از روی لبانت محو نمیشد،باهمه

خوش برخورد و مهربان بودی.تنهاعروسی بودی که وقتی رفتی مادرشوهرت در نبودنت زجه می زد و

اشک می ریخت و از نبودمریمش گله می کرد و او را دخترم می خواند.مادرشوهری که همیشه در کنارش

بودی واحترام ش داشتی.مریم آنقدر خوشگل بود که در تشیع جنازه ش مردم بهم میگفتن:قیافه ش مثل

اروپایی ها بود!تنهاکسی بود در دور و برم دیدم که درظاهر و باطنش هیچ نقصی نبود.و همیشه با خودم

میگفتم خوشبحال شوهری که روز و شبش را با تو می گذراند.شوهری که عاشقانه هم را دوست داشتید

و حالا نبودنت چقدآزارش میدهد....

حیف؛حیفم می آید که دیگر نیستی،و چقد دیر شناختمت مریم خوب و مهربان و دوست داشتنی.

                                                                                      "روحت شاد و یادت ماندگار"

پ.ن:بهشت رفتن به طولانی بودن رکوع و سجود نیست،به نماز جماعت و روزه و نماز شب نیست

به عزاداری و مکه رفتن نیست؛کسی به بهشت میرود که وقتی مرد،مردمان جز  نیکی از او یاد

نکنندو برای نبودنش همه افسوس بخورند.بهشت از آن مریمانی ست گه در این دنیا فرشته بودند

و در آن دنیا حوریان بهشتی.....

پ.ن:شاید جزء محدود کسانی بود که همیشه شیک ترین لباسها را می پوشید و سلیقه اش برای

خونه داری و آشپزی حرف نداشت.

پ.ن:وحالا همه مانده اند برای پسرک 6 ساله ت که بهانه مادرش را می گیرد چه بگویند،مثل 

همیشه خودت آرامش کن مریم.

پ.ن:در آخرین دیدارمون با هم هیچوقت دلداری که بهم دادی فراموش نمیکنم.

پ.ن:لطفا برای شادی روحش یک صلوات بفرستید.