سكوت می كنم به یاد خنده هایی كه می توانست بر لبانم بنشیند. 

سكوت می كنم به یاد شادی هایی كه ممكن بود لحظه هایم را زیباتر رقم زند.

سكوت می كنم به یاد خاطرات بدی كه در دقایق عمرم ثبت گردید.

سكوت می كنم به یاد تمام حرفهای مانده در گلو.

سكوت می كنم به یاد لبخندی كه به گریه مبدل گشت.

سكوت می كنم به یاد نگاه های خیره ام به آسمان.

و سكوت می كنم به یاد سكوتم.